یکشنبه 92 دی 8 9:23 صبح

ایستاده خواهم رفت

 

سروها ایستاده می آیند و ایستاده می روند، من نیز ایستاده خواهم رفت

حتا اگر ساقه هایم با تبرهای دژخیم هزار تکه شود، من ایستاده خواهم رفت، حتا اگر ریشه ام را

بر باد بپراکنند، برایم فرقی ندارد آب و باد و خاک و آتش، من ریشه در نام ایران دارم؛

من سرو خورشید سانم،  تا ابدیت نام کشورم، ایستاده خواهم رفت!

من شیردال چکادهای نافتحم! پرواز خواهم کرد!

سروها همیشه سبز می مانند، من نیز سبز خواهم ماند حتا با زبانی سرخ و دلی آکنده از زخم هایی سپید!

سرم سبز و تنم سپید و ریشه ام سرخ! هرچه پیش آید، من ایستاده خواهم رفت! تا آنجا که جاودانگی نام میهنم باشد!

سروها ایستاده میمیرند! من نیز .....

دارا ./

سودا
به نام یزدان پاک __ درود و سپاس __ این تارنگار چکامه سراییست برای آنان که مهر به آب و خاک این کشور ورجاوند دارند، در اینجا هر چه از ژرفای سینه مان به برون تراوش می کند بر سرانگشتان آورده و بر لوح روزگار می نگاریم، اگر که کمی و کوتاهی در ساختار ادبیاتی درد دلمان در این چکامه سرا هست به دانایی و بزرگی خویش ببخاشایید، چرا که ما چکامه سرا نیستیم؛ تنها آنچه در سینه داریم فریاد می کنیم، ___ همه ی چکامه های این تارنگار از برای نویسنده گان و سرایندگان این تارنما می باشد؛ ___ باشد که با گسترش فرهنگ نیک و خردمند ایرانی ایران جهانی و جهان ایرانی بیافرینیم . به امید آنروز ....